ماندن همیشه خوب نیست ...

ماندن همیشه خوب نیست ...
گاهی رفتن بهتر است.
گاهی باید رفت ...
باید رفت تا بعضی چیزها بماند ...
اگر نروی هر آنچه ماندنیست خواهد رفت ...
اگر بروی شاید با دل پر بروی ولی اگر بمانی با دست خالی خواهی ماند ...
گاهی باید رفت و بعضی چیزها که بردنی ست با خود برد ...
مثل خاطره، مثل غرور ...
و آنچه ماندنیست را جا گذاشت، مثل یاد، مثل لبخند ...
رفتنت ماندنی می شود وقتی که باید بروی، میروی ...
و ماندنت رفتنی می شود وقتی که نباید بمانی می مانی ...
گاهی باید یک جوری رفت انگار هیچوقت نبوده ای
یک جوری که توی هیچ عکسی باقی نمانی
و هیچ خاطره ای
عطر لباست را به خاطر نیاورد
و هیچ پنجره ای
یادش نیاید
در انتهای کدام خیابان گم شدی!
گاهی فقط باید رفت...
برو و بگذار چیزی از تو بماند که نبودنت را گرانبها کند ...
برو و بگذار پیش از اینکه ماندنت دردی بر دلت بنشاند، خاطره ای پر حسرت شود ...
برو و نگذار ماندنت باری بشود بر دوش دل کسی که شکستن غرورت برایش از شکستن سکوت آسانتر باشد ...
عشقت را بردار و برو ... خوب برو ... زیبا برو ...