-دیدار دوباره-

-دیدار دوباره-
-7-لونا: سانزو من خیلی دوست دارم لطفاً ازت
خواهش میکنم به سنجو چیزی نگو(با گریه)
سانزو:باشه چرا گریه میکنی؟!بهش چیزی نمیگم
ویو راوی
بعد لونا ی ماچ از کله ی سانزو برداشت(فکرای بد نکنین😑)
لونا:خب برو دنبال سنجو از مدرسه بیارش منم با خودت ببر
سانزو:باشه
بعد سانزو لباساش و عوض کرد و لونا رو برداشت و رفتن دنبال سنجو
ویو مدرسه
سانزو:سلام سنجو
سنجو:سلام داداشی
سانزو:بیا لونا رو هم با خودم اوردم
سنجو:وای مرسی تو مدرسه همش داشتم بهش فکر میکردم
سانزو:میخوای هرجا بری با خودت ببریش؟
سنجو:آره
سانزو:پس باید حواست و بدی که اتفاقی واسش نیوفته
سنجو:باشه
و رفتن خونه
سنجو توی راه بچه هایی و میدید که دارن با عروسک های باحال بازی میکنن
عروسک هاشون حرف میزنه راه میره غذا میخوره
ولی مال اون فقط ی عروسک ساده ست
سنجو اولش یکم ناراحت شد ولی لونا رو محکم تر گرفت و علاقش بهش بیشتر شد
چون اون هدیه ی داداششه
تنها و بهترین داداش تو کل زندگیش
کسی که از بچگی ازش مراقبت کرده
اون نخورده تا سنجو بخوره
اون تفریح نکرده تا سنجو شاد باشه
اون براش هم مادر بوده هم پدر
از پنج سالگیش داره بزرگش میکنه تا الان که ده سالشه