مرگ مانا

مــــــــــــــــرگ مـــــــــــانا ....
باز باران باترانه میزند بربام قلبم باز گریه عاشقانه میکنم یاده تـــــــو هردم،
باتوبودن ای پریروزی که عقل ازمن گریز،توهم ازمن گــــــریزی وای بر احوال من گــــــلایه ای نیست منو فاصله ها همزادیم گاه تورا ازدور ببینم خوب است احوال من،باعشق دوست زیباست بایاربی قراری،دوست از درد مرد یاریادگاری
این مرام مادرم وای سیاه کیستی؟..جیم جمالت که اصن ادم موندن نیستی،
این نماز میتو سربه سره خاک زنیم
درداامـــــــــوحـــــــساب نکن امشبو مهمون منــــــــــــی
دل به دل راه نداشتیم روزای وای مــــــن
تـــــــــو چی میدونی شبا ازدل بی تابه دلم
بودنت یه درده و نبودنت درد دگــــــــــــــــر
هرکی میرسه میگه چی کشدهی ای دخـــــــــــــتر
ناله دیدم رخ زیبای توامــــــد بیاد
شعله دیدم سرکشی های تو امد بیاد
سوسن گل اسمانی مجلسی اراستن
روی موی مجلسم ارایه ی تو امد بیـــــــاد
بود شعله ی در من همانند اغوش نسیم
#Mana-pikshen
بیـــــــتای من
بـــــــــــــــــــازکنید پنجره را باز هوا میخواهم