نشستم اینجا ؛ کنار پنجره

نشستم اینجا ؛ کنار پنجره
فکرِ خاطره هات ریشه کرده تو خیالم و نمیتونم از سرم بیرونت کنم
خسته شدم از بس درمورد من و تویی که یه لحظه بی هم نمیموندیم ؛ پرسیدن و من جواب دادم :
" راجبش نگید ؛ هنوزم واسه من عزیزه "
همیشه میگم تقصیر من بود که همچی تموم شد..!
ولی هرچقدم که فکر میکنم میبینم هیچوقت چیزی بینمون شروع نشد که بخوایم تمومش کنیم..!
من هیچ وقت نگفتم که چقدر دوست دارم..
فقد میدونستی همش واسه دلتنگیات گریه میکنم و بم میگفتی دختر احساساتیم..
ولی مگه همین واسه فهمیدن حس عمیق من کافی نبود..؟!
مگه چشما بلند ترین صدارو ندارن..؟!
به نظر من که دارن..
خوشحال که باشی چشمات داد میکشن ، غصه هم که داشته باشی چشمات غمت و جار میکشن..
ولی تو نفهمیدی
فهمیدن راز چشما رو بلند نبودی..
میگم من که دیگه کاری باهات نداشتم
ولی چرا وقتی تو خواب کنارش بودم اومدی دستم و کشیدی بردیم ی گوشه و گفتی دلت واسم تنگ شده..؟!
خودت بودی یجوری بغضت نمیگرفت که تا چن وقت مات زده قفل عکسمون رو صفه ی گوشی بمونی..؟!
معلومه که نه..
تو چمیدونی من چی کشیدم:)!
میگم...
من فراموشت کردم
اینام همه دلتنگیای زودگذره
تموم میشه میره...
فقد دیگه نیا وسط خوابم ؛ باشه..؟!
_
ولی هنوز هرجا اسمت و میارم یا میشنومش دلم میریزه..!
نه به خاطر دوست داشتنت..!
واسه زخمایی که زدی به قلبم :)!
__
مُضطَرِب حآل مَگَردان مَنِ سَرگَردان را :)!
¹⁴⁰⁰/¹⁰/¹¹
⁰⁰:²⁰