آدم هایِ امروز ، دفتر خاطرات ندارند!

آدم هایِ امروز ، دفتر خاطرات ندارند!
درد دل ها ، مجازی شده ... ما دردِ دل هایمان را برایِ هم پست میکنیم!
ما حرف هایمان را تویِ صفحات چتِ عزیزترین هایمان می نویسیم و به در و دیوارش عکس و شعر و نوشته هایِ قشنگ می چسبانیم!
دفترِ خاطرات آدم هایِ امروز ، یک صفحه لمسیِ چند اینچی است با کوله بارِ سنگینی از حسرت و حرف و
خاطره های تایپ شده ...
قبل ترها ، برای فراموشی ، دفتر هایِ خاطرتمان را سر به نیست میکردیم ...
این روزها ولی ، هربار که کم آوردیم ؛ می افتیم به جانِ سوابقِ چت هایمان ...
و کسی چه میداند چه اندازه درد دارد ، بعضی از همین سر به نیست کردن هایِ بی بازگشت!
در روزگاری که آدم ها در یک پروفایل خلاصه می شوند و فراموش کردنشان به یک لمسِ چند ثانیه ای بند است!
آدم های وفاداری نیستیم ، زود دل میبندیم و زود فراموش می کنیم ...!
کآش در دورانِ همان دفتر خاطره هایِ قفلی ،
جا مانده بودیم!
(=