ما نسلی هستیم که یک روز وقتی به گذشته ی مان نگاه می کنیم

ما نسلی هستیم که یک روز وقتی به گذشته‌ی‌مان نگاه می‌کنیم
می‌بینیم به اندازه‌ی تمام لحظه ها و روزهای زندگیمان به قلب هایمان پاسخ های پشت گوش انداخته، بدهکاریم ...
پاسخ تمام سوال هایی که هیچوقت حتی جرات فکر کردن به آنها را هم به خودمان نداده‌ایم ...
ما نسل "is typing" های طولانی و سرانجام پیام‌های یک کلمه ای هستیم که آخرش یا به "هیچی" ختم شدند یا به "بگذریم" ...
نسلی که همیشه حرف‌هایمان را به جای گفتن درون خودمان ریخته ایم ...
نسلی که شاید اگر تمام حرف دلش را به مخاطب خاصش زده بود حال آخر شب‌هایش خیلی بهتر از این بود ...
شده ایم نسلی سرشار از محبت های ابراز نشده ای که یا هیچگاه مخاطبی که لایقش باشد را برایشان نیافته ایم یا یافته ایم و آنقدر دست دست کرده ایم که ...
کاش یک روز جهانی"حرفهای نزده"،"حرفهای ته دل"ی چیزی داشتیم لااقل ..