📌

📌

اگر نتوانم با تو قهوه بنوشم
قهوه‌خانه‌ها به چه کار می‌آیند؟
اگر نتوانم بی هدف با تو پرسه بزنم
خیابان‌ها به چه کار می‌آیند؟
اگر نتوانم بی هراس نامت را در گلو بگردانم
کلمات به چه کار می‌آیند؟

و اگر نتوانم فریاد بزنم «دوستت دارم»
دهانم به چه کار می‌آید؟؟



╲\╭┓
╭💞 ╯
┗╯\╲




من خیلی فکر کردم تا فهمیدم این رو!
اینکه خسته میشیم، از همه چی!
از تنهایی خسته میشیم و دوست داریم با کسی باشیم
از با کسی بودن خسته میشیم.
دوست داریم تنها باشیم،از کار کردن خسته میشیم و دوست داریم استراحت کنیم،
اما حتی از استراحت کردنم خسته میشیم و دوست داریم کاری کنیم.
از داشتن، نداشتن، بودن، نبودن، خواستنن، نخواستن..
از همه چی زود خسته میشیم.
من خیلی فکر کردم تا این ها رو فهمیدم،اما دروغ چرا، من حتی از فهمیدنم خسته شدم.



╲\╭┓
╭💞 ╯
┗╯\╲


بگذارید همه چیز در دنیا نا عادلانه تقسیم شود
بگذارید داشته ها و نداشته هایمان روی ترازو برود
هیچ کدام از این ها مهم نیست
مهم این است در یک مورد بین تمام انسان ها عدالت باشد
هر انسانی درجهان ، باید یک نفر را داشته باشد
یک‌نفر به نام رفیق
نه از آن رفیق هایی که فصلی باشند
یک روز باشند و یک عمر نه
نه از آن رفیق هایی که وقتی زندگی ات بهار هست کنارت باشند و‌ وقتی زندگی ات زمستان شد و داشتی می لرزیدی ، بروند زیر کرسی بخوابند
نه از آن رفیق هایی که هر‌وقت لامپ زندگیشان می سوزد و زندگیشان تاریک می شود می آیند به سراغت و وقتی هوا روشن است شما را یادشان نمی آید
نه از آن رفیق هایی که دشمنند
نه منظورم این ها نیستند
دارم درباره ی رفیق هایی می‌گویم که اگر از آسمان سنگ هم ببارد چتر هستند
رفیق هایی که می توانی کنارشان بلند بخندی
می‌توانی بدون هیچ حرف و توضیحی در آغوششان اشک‌بریزی
آن هایی که بودنشان همیشگی ست حتی اگر تو بعضی از روزها همان آدم همیشگی نباشی
رفیق هایی که تو را بلدند
آن هایی که کنارشان خودت هستی با تمام خوبی ها و بدی هایت
رفیق هایی که‌گوش‌هستند برای حرف هایت ... برای درد هایت
بگذارید همه چیز در دنیا نا عادلانه تقسیم شود
اما هر آدمی باید یک نفر را داشته باشد
یک رفیق...


╲\╭┓
╭💞 ╯
┗╯\╲