خداشناسی:

خداشناسی:
اگر مردم در عظمت قدرت خدا، و بزرگی او می اندیشیدند،
به راه راست باز می گشتند اما دلها بیمار و چشمها معیوب است.
آیا به مخلوقات کوچک خدا نمی نگرند؟
به مورچه و کوچکی جثه آن بنگرید،
که چگونه لطافت خلقت او با چشم و اندیشه انسان درک نمی شود،
نگاه کنید چگونه روی زمین راه می رود و برای به دست آوردن
روزی خود تلاش می کند؟ دانه ها را به لانه خود منتقل می سازد
و در جایگاه مخصوص نگه می دارد، در فصل گرما
برای زمستان تلاش کرده و به هنگام درون رفتن،
بیرون آمدن را فراموش نمی کند!
روزی مورچه تضمین گردیده و غذاهای متناسب با طبعش
آفریده شده است.خداوند منان از او غفلت نمیکند،
و پروردگار پاداش دهنده محرومش نمی سازد،
گرچه در دل سنگی سخت وصاف یا در میان صخره ای خشک باشد.
اگر در مجاری خوراک و قسمتهای بالا و پائین دستگاه گوارش
و آنچه در درون شکم او از غضروفهای آویخته به دنده تا شکم
و آنچه در سر اوست از چشم و گوش، اندیشه نمایی،
از آفرینش مورچه دچار شگفتی شده و از وصف او به زحمت خواهی افتاد.
پس بزرگ است خدائی که
مورچه را بر روی دست و پایش بر پا داشت،
و پیکره وجودش را با استحکام نگاه داشت،
در آفرینش آن هیچ قدرتی او را یاری نداد
و هیچ آفریننده ای کمکش نکرد...
"برگرفته از نهج البلاغه"