بردار دل از شیشه ی رازی که شکسته ست

بردار دل از شیشه‌ی رازی که شکسته‌ست
از آینه‌ی چشم‌نوازی که شکسته‌ست

جز آه نمی‌آید از این قلب پر از درد
اين‌قدر مزن چنگ به سازی که شکسته‌ست

چون برکه‌ی یخ بسته پر از حسرتم ای ماه!
دل بی تو چه شب‌های درازی که شکسته‌ست

این توبه که در لحظه پشیمانم از آن را
دیگر به شکستن چه نیازی که شکسته‌ست

تردید سزاوار دل عاشق من نیست
ای دوست مکن شک به نمازی که شکسته‌ست

#فاضل_نظری
@Baharnarengpoem