کپشن

نمی دانید چقــــــدر ذوق می کنم
وقتی آدم های مهـــربان را می بینم!

مثلا همین نانوای سر کوچه مان که وقتی می گویم الآن پول خورد همراهم نیست، بدون مکث، می گوید: هرچه لازم داری بردار ...

یا راننده ی اتوبوس واحد، که وقتی می بیند من دارم می دوم و با اتوبوس فاصله دارم، بخاطر من صبر می کند...

یا حتی رهگذری که مرا نمی شناسد، اما از کنارم با لبخند جانانه ای می گذرد و با نگاه پر مهرش، یک عالمه انرژی مثبت به قلب نا امیدم تزریق می کند...

به جهانمان امیدوار می شوم و خدا را شکر می کنم، وقتی می بینم چنین آدم هایی هنوز هم هستند....!

مهربانی مگر چیست؟ جز همین احساس های نُقلی و خوب که حـــــال آدم را جا می آورد؟!!



😊مهربان باشیم