کوچیک بودیم چه دل های بزرگی داشتیم

کوچیک بودیم چه دل های بزرگی داشتیم
حالا که بزرگ شدیم چه دل های کوچیکی
کاش دل هامون به بزرگی بچگی بود
کاش برای حرف زدن نیازی به صحبت کردن نداشتیم
کاش برای حرف زدن نگاه کافی بود
کاش قلبها در چهره بود
حالا اگه فریاد هم بزنیم کسی نمیفهمه و ما به همین سکوت دل خوش کردیم
اما یه سکوت پر بهتر از یک فریاد تو خالیه
سکوتی رو که یه نفر بفهمه بهتر از هزار فریاده که هیچکس نفهمه
سکوت سرشار از ناگفته هاست
دنیا رو ببین بچه که بودیم بارون همیشه از اسمون میومد
حالا بارون از چشامون میاد
بچه بودیم همه چشای خیسمونو میدین
حالا ببین بزرگ شدیم کسی چشای خیسمونو نمیبینه