زن که باشی

زن که باشی؛

نمیتوانی موقع غمت به خیابان بروی !
سیگاری آتش بزنی !
و دود شدن غمهایت را ببینی!
زن که باشی
غمت را پنهان میکنی
پشت نقاب آرایشت !
و با رژ لبی قرمز !
خنده را برای لبهایت اجباری میکنی !
آنوقت همه فکر میکنند
نه دردی هست
نه غمی ..
و تنها نگرانیت
پاک شدنِ رژ لبت است !!
زن که باشی
مردانه باید غم بخوری .!