زن که باشی؛

زن که باشی؛

نمیتوانی موقع غمت به خیابان بروی!
سیگاری آتش بزنی!
و دود شدن غمهایت را ببینی!
زن که باشی
غمت را پنهان میکنی
پشت نقاب آرایشت!
و با رژ لبی قرمز!
خنده را برای لبهایت اجباری میکنی!
آنوقت همه فکر میکنند
نه دردی هست
نه غمی ..
و تنها نگرانیت
پاک شدنِ رژ لبت است!!
زن که باشی
مردانه باید غم بخوری.!