ستاره امستارهنور کوچکی در آسمان سیاه و تاریک فضا

ستاره ام،ستاره،نور کوچکی در آسمان سیاه و تاریک فضا.
فضایی ظلمات،تاریک و تار.اینجا خانه ی من است.بزرگ و بی انتها.پر از ستاره هایی مانند خودم،در گوشه و کنار اینجا.همه‌مثل همیم.تفاوت چندانی نداریم.مانند یکدیگر هستیم.از جنس هم هستیم..نورانی،زیبا و درخشان.
اما تو...تو ای ماه،تو متفاوتی،بزرگی،چشمگیری‌.زیباییت مثال زدنی‌ست.تو تکی،یگانه ای،یکتایی...شب را می آوری و بی همتایی.
من عاشقم. عاشق بزرگی ات،جلالت،شکوهت،زیبایی بی همتایت.
کسی مانند تو نیست،ولی از من زیاد است،یگانه و بی همتایی،ولی من زیادم.
تفاوت بسیار داریم،از لحاظ جنس،اندازه،میزان نوری که می افشانیم....
اما اهمیت نمی‌دهم.من عاشقم،عاشق یگانه‌ماهم.ماهی که به شب های تاریکم نور بخشید.ماه زیبایم.
یگانه ماه من،تنها ماه این ستاره...
تنها ماه این فضا،تنها تویی،فقط و فقط تو،هیچ چیز را نمیخوام،جز نگاه زیبای تو.
تورا میخواهم،دوستت دارم ماهم


اینو خودم نوشتم