.

.
.
ای تو فرسوده ترین غصه دیرینه من
ای دوچشمان سیاه تو قرنطینه من
.
آسمان وسعت چشمان تو را کم دارد
دلم اندازه زیبایی تو غم دارد .

به اوستای کتاب اخوان میمانی
به دل انگیزی تصنیف بنان میمانی .

همچو رودی که صدای عطشش می آید
دل دیوانه من از تو خوشش می آید .

تو به قول غزل از ماه کمی ماه تری
تو از این شاعر بی قافیه آگاه تری

در شب چشم تو من خواب عجیبی دیدم
خواب دندان زدن سرخی سیبی دیدم .

سرخی سیب نجیبی که مرا عاشق کرد
دلش از دست من و دست نچیدن دق کرد

غزل از چشم شما روی دلم میبارد
یک نفر نیست که این فاصله را بردارد؟.
.
هم نفس بیشتر از فاصله ها تنهاییم
من و تو هردو زمین خورده یک رویاییم

تن تو کوه تلنبار علایق شده است
سر این کوه پلنگیست که عاشق شده است .