گه گاهی قدم میگذارم میان آدم ها

گه گاهی قدم میگذارم میان آدم ها،
ساکن میشوم در میان چشمانشان...
آدم ها،
چشمان زلالی دارند؛
چشم ها
هیچ وقت دروغ نمی گویند!
آنوقت سرگذشت تنهایی شان را در خط به خط اشک هایشان میخوانم...
و من میمانم و
من و
من
و دلی ترک خورده
شکسته
له شده ...!

✍🏻م.م

نیمکت🌱