غمِ دیری و تِهنایی چه سَخته؟

غمِ دیری و تِهنایی چه سَخته؟
همه رو رَه به رَه پایی چه سَخته ؟


اَیَر هر شَو مِنِ حونَم نبوی تا
بخونی سی مو لالایی چه سَخته؟


گِریوی چی بَچه شیری و بی دا
هَمَس اَنگُستِته حایی چه سَخته ؟


یَه بیگ اَر هی بِوَقنه سی یَه مِک شیر
اِفهمه دردِ بی دایی چه سَخته؟


شَو و رو اَر زنی هَیجار سی یار
یَه دَو اَر بِت نِده هایی چه سَخته؟

زِ داغت هر دِمون ایرُم وِلاتی
خدا دونه که هر جایی چه سَخته؟

رسیده جونِ مو تا مینِ تشنی
به فریادُم اَیَر نایی چه سخته؟


غمِ عشقت دو زونیمه بُریده
کَلو بوی و نبو پایی چه سَخته !؟.