خستگے و حوصلہ نداشتن ڪہ بہ معناے دوست نداشتن نیست ،

خستگے و حوصلہ نداشتن ڪہ بہ معناے دوست نداشتن نیست ،
آدمها حق دارند گاهے ڪلافہ باشند و دلشان تنهایے بخواهد ،
مگر مادرها وقتے از شیطنت و لجبازے بچہ هایشان خستہ میشوند و میگویند دیگر دوستت ندارم چیزے از دوست داشتنشان ڪم میشود؟
یا پدرها ڪہ گاهے یادشان میرود با بچہ هایشان بازے ڪنند و آنهارا ببوسند دوست داشتنشان تمام شدہ است؟
من هم دوستت دارم ، حتے وقتے یادت میرود در طول روز با پیام هاے عاشقانہ حالم را خوب ڪنے یا گاهے ڪہ چایَت را داغ میخورے فراموش میڪنم چشم غٌرہ بروم و مجبورت ڪنم براے سرد شدنش صبر ڪنے یا وقتے لباس جدیدت را نشانم میدهے و نمیگویم چرا بے من براے خودت خرید ڪردہ ای...
تمام عصرهایے ڪہ نیامدے و در آغوش نگرفتمت ، بد اخلاق بودم و دلم تنهایے میخواست ، تمام شب هایے ڪہ برایت شعر نخواندم و بیدار نماندم ڪہ بخوابے و نگاهت ڪنم ...
تمام این وقت ها عشقت مثل باران بر سرم میبارید اما جانِ دلم ، آدم گاهے یادش میرود عاشقے ڪند ، نہ اینڪہ عاشق نباشدها اتفاقا خیلے عاشق است اما حالِ حوصلہ أش ابریست و ترجیح میدهد عشق را پشت ابرِ اندوهش پنهان ڪند تا آفتاب سرزندگے و نشاط دوبارہ بتابد.
اینجور روزها براے همہ ے آدمها اتفاق مے افتد چون هیچڪس آنقدر قدرتمند نیست ڪہ حالَش همیشہ خوب باشد و دوست داشتن را مدام زمزمہ ڪند ، 
ڪاش حال بدِ هم را درڪ ڪنیم و خستگے و بے حوصلگے را پاے بے علاقگے نگذاریم...

راستے جانِ دلم
حتے وقتے حال حوصلہ ام ابریست
دوستت دارم...
✾◍⃟🦋࿐•┈✾~🍃🧚‍♀🍃~✾┈
#مشاعرہ #پروانہ ها 🧚🏻‍♀️🦋