حکایتی است عجیب بین ما و شهدا

.
حکایتی است عجیب بین ما و شهدا!

حکایتی غریب!
ما کجا و شهدا کجا؟!
آنها اهل تکلیف و وظیفه بودند و ما...!
آنها اهل الله بودند و ما...!
آنها عبدالله بودند و ما...!
آنها کوچه پس کوچه‌های قرآن و نهج‌البلاغه و صحیفه سجادیه و ادعیه را بهتر از کوچه‌های شهر می‌‌‌شناختند و ما...!
آنها راههای آسمان را بهتر از راههای زمینی می‌‌‌دانستند و ما...!
آنها چشم‌شان چشم خدا،
گوششان گوش خدا،
دستشان دست خدا،
پایشان پای خدا،
قلبشان قلب خدا شده بود و ما...!
.
بیائیم طبق سفارش پیامبر اکرم(ص) به حضرت علی(ع) در این زمان
خود را با شهدا به آسمان، به خدا پیوند بزنیم
آنجا که می‌‌‌فرمایند:
.
1- وقتی دیدی مردم مشغول انجام فضایل و مستحبات هستند، تو بکوش واجبات را به خوبی انجام دهی.
.
2- وقتی دیدی مردم مشغول کارهای دنیایی هستند، تو مشغول کارهای آخرت باش.
.
3- وقتی دیدی مردم سرگرم عیب‌جویی دیگران هستند تو در جستجوی عیبهای خود و دفع آن باش.
.
4- وقتی دیدی مردم به زینت و آرامش دنیای خود مشغول هستند، تو مشغول زینت آخرت باش
.
5-  وقتی دیدی مردم مشغول زیاد کردن عمل هستند، تو مشغول خوب کردن عمل باش.
.
6-  هر گاه دیدی مردم به این و آن متوسل می‌‌‌شوند، تو به خدا متوسل شو.
.
.
.
.
.
.
پ.ن : ما منظور گنهکارانی مثل بنده هستند .. خوبان خوشا بحال شما که این متن شما رو در بر نمیگیرد ...

#هادی