📝

📝

عشق، تنهایی، شوق، غم، خوشی، زیبایی...
بعضی واژه‌ها چهره ندارند، جسمیت ندارند، به چشم دیده نمی‌شوند و فقط توی ذهن ماست که معنی پیدا می‌کنند... "عشق" برای من یک شکل است، برای دیگری یک شکل دیگر... "تنهایی" برای من یک معنا دارد، برای دیگری معنایی دیگر. به این کلمه‌های بی‌‌چهره می‌گویند: انتزاعی.
.
از به‌چشم‌آمدنی‌ها، از باچهره‌ها، از قیافه‌دارها هم بعضی هستند که باز برای هرکسی معنی خاص خودشان را دارند...
"نان"
نان برای یکی یادآور آمدن بابا هر غروب به خانه‌است؛ چون با خودش نان‌ و بوی نان تازه می‌آورده.
برای یکی صبحانه و پنیر و چای‌شیرین را تداعی می‌کند.
برای یکی نان، فقط نانِ زیر کباب است؛ ولاغیر!
برای دیگری همان است که گذاشته بودند توی سفره عقدش...
و برای بعضی، برای عده‌‌ی زیادی "زندگی" است. قوت غالب، خوردنیِ اصلی، رنگ سفره، همه‌ی شامِ شب...
.
نان گران شده! و فروشش کم شده. یعنی عده‌ای همین "نان" را نمیتوانند بخرند تا قاتقِ نانشان کنند!
.
گاهی نیت کنید به نام انسانیت، بروید محله‌ای پایین، فرودست، کم‌بهره... یک‌ پختِ تنورِ نانوایی را بخرید و بسپرید که نان‌ها را مجانی پخش کنند بین مردم...
بعد شب توی خانه، سرِ سفره‌ی خودتان، طعم نانِ توی سفره دیگری کامِ شما را شیرین خواهد کرد. تضمین میکنم!
امتحان کنید!