یک جور عجیبی رنگ عوض میکند روزهای این زندگی

یک جور عجیبی رنگ عوض می‌کند روزهای این زندگی!
هر روزش برایمان متفاوت می گذرد...
همه روزها ساز شادی‌اش کوک نیست!
یک روز غمگین می‌نوازد و وادار مان میکند به هزار بدبختی که شده با گریه و سوز دل،لبخند تظاهر آمیزی به روی لب هایمان بیاوریم و نشان دهیم که ظاهراً آرام است باطنِ طوفانی‌مان!
و یک روز چنان شاد می نوازد که تک،تک سلول های بدن‌مان به وجد می آید و غرق در شادی می شویم، ترکیبِ قهقه‌های گوش‌نوازمان با قطره‌اشک‌هایی که از سر ذوق از چشم‌مان سرازیر می شود زیبا و لذت بخش ترین دقایق عمر است...
کاش حواسمان هم باشد به این لحظات بی برگرد!
حواسمان به فرصت ها باشد که از دست ندهیم و سرنوشت مان را به آنها گره بزنیم!
اصلا؛از کجا معلوم؟
شاید این فرصت‌هایی که با بی‌خیالی رد شان  می‌کنیم، جواب یکی از دعاهای نیمه شب مان باشد!
عزیزِ من حواست باشد،جوانی ات می‌گذرد!
میان‌سالی و پیری انتظارت را می‌کشد!
امروز نهایت لذت را ببر،
تا فردا با نگاه به تار های سفید بین موهایت یاد حسرت‌ها و کار های نکرده امروز نیفتی...