دیگه خبری از گلای یاسمن و اقاقیا نیست

دیگه خبری از گلای یاسمن و اقاقیا نیست.
دیگه بارونای گاه و بیگاه و رعد و برق غافلگیرمون نمیکنن.
ابرای سرمه ای و آسمون نقره ای و خاک نمدار جاشو به آبی آسمونی پر رنگ و ابرای سفید سفید میدن...
کم کم درختا به بار میشینن و میوه ها نتیجه ی بهار میشن و همه چی پر رنگ تر از قبل میشه; اما دلمون برای گُلا تنگ میشه...
دلمون برای بارونای نم نم تنگ میشه... واسه همین وقتی بارون تابستون میاد یا همون بارون نیسان معروف، بدو بدو میریم پای پنجره یا زیر بارون و میگیم : هوا بهاری شده!
می دونی می خوام چی بگم؟ می خوام بگم گلدونای گل توی خونه ت رو زیاد کن. بهشون برس، بوسشون کن نوازششون کن بهشون هر روز با لبخند آب بده و حواست به خاکشون باشه; اینجوری خودت میشی بهار! بهاری که پر از گُلِ و شادابی...
اینجوری مهربون تر میشی، روحت رشد میکنه و با هر جوونه ی تازه امیدت هم جوونه میزنه...
دنیات رو رنگی کن
دنیات رو گل منگُلی کن
گل به سرپرستی بگیر
باغچه داشته باش
مواظبشون باش
بهشون بارون برسون
بهار باش..

#