برپا باد «خویشفرمائی گرائی» ، که در آن ، همهء مردم ، دارا

برپا باد «خویشفرمائی گرائی» ، که در آن ، همهء مردم ، دارای «سرمایه» و «نهاد سودآورشی (اقتصادی)» خودشان هستند .
_______________________________________________________________________
در فرآوریشوهء (شیوهء تولید) «مزدبگیرداری»{یا همان سرمایه داری} ، که امروزه در سراسر جهان برپا است ، درصد بسیار کمی از انسان های جهان ، دارای سرمایه هستند ؛ ولی در فرآوریشیوهء «خویشفرمائی گرائی» ، همهء بزرگسالان ، از رسه داران (سهامداران) همان «نهاد سودآورشی (اقتصادی)» که در آن کار می کنند ، خواهند شد . همچنین ، این شدنیگی (امکان) هست که کسی بتنهائی دارای یک «نهاد سودآورشی (اقتصادی)» کوچک باشد ، و خود بتنهائی در آن کار بکند ؛ بنمونه (مثلا) هر کسی میتواند دارای یک فروشگاه کوچک یا یک تاکسی بشود ، و درآمد بدست آورد .

دنبال کنندگان گرامی ، در فرستهء (پست) پیش ، من سرنام (عنوان) «سرمایه داری فراگیر» را بکار گرفتم ، که کار درستی نبود ؛ چون سرمایه دار شدن همهء مردم ، شدنی (امکانپذیر) است ، ولی فراگیر شدن «سرمایه داری» ، شدنی (امکانپذیر) نیست ؛ و بواژگانی (بعبارتی) دیگر ، «خویشفرمائی گرائی» همان «سرمایه داری فراگیر» نیست ؛ پایابراین (بنابراین) این فرسته (پست) را بجای آن فرسته گذاشتم.