منو ببین ، این " می گذره فراموش میکنی " هایی که می گی خیل

منو ببین ، این " می گذره فراموش میکنی " هایی که می گی خیلی وقتا دروغ محضه ، آره تو فراموش می کنی که تو پنج سالگی بستنیت افتاد زمین ، فراموش می کنی تو هشت سالگی عروسک مورد علاقت گم شد ، تو حتی نمره ی ریاضی ای که بخاطرش اشک ریختی رو یادت می ره ، آره اینا همشون ناراحتی بودن ، اما تو زمان خودشون ، الان که بهشون فکر می کنی لبخند می زنی ، ولی غم اینجوری نیست ، وقتی از غم حرف می زنم یعنی چیزایی که مهم نیست چند سال ازشون بگذره ، مهم نیست چند سالگی بهشون فکر کنی ، هیچوقت قرار نیست بهشون بخندی ، هیچوقت از یادت نمی رن ، شاید باهاشون کنار بیای ، اما غم مثل جای بخیه‌س ، همیشه می مونه ، شاید بتونی پنهونش کنی ، اما هیچوقت پاک نمیشه ، پس وقتی بهت می گم غمگینم ، نگو میگذره ، فراموش می کنی، من ناراحت نیستم عز یزم من غمگینم ! چیزی که تو هیچوقت درکش نمی کنی .