صلح امام حسن

صلح امام حسن
صلح با معاویه

🔹 اگرصلح امام حسن مجتبی (علیه السلام)نبود یک شیعه را زنده نمیگذاشتند🔹

👈 ابو سعید عقیصا می گوید:به حضرت امام حسن (علیه السلام) گفتم:
چرا با معاویه صلح کردی و حال آنکه حق با تو و معاویه گمراه و ستمگر است؟
فرمود:آیا من پس از پدرم،حجت خدا و امام نیستم؟
گفتم آری.
فرمود:مگر رسول خدا در حق من و برادرم نفرمود:الحسن و الحسین امامان،قاما او قعدا؟ حسن و حسین امامند چه قیام کنند و چه نکنند؟
گفتم:آری.
فرمود:پس من امام هستم،چه قیام کنم و چه نکنم.
آنگاه برای او،علت آنکه قیام نفرمود،توضیح داد که:
به همان سبب با معاویه صلح کردم که پیامبر خدا با بنی ضمره و بنی اشجع و با اهل مکه در حدیبیه صلح کرد،با این تفاوت که آنان کافر بودند و معاویه و یاران او در حکم کافرند.
ای ابو سعید!،اگر من از جانب خداوند امامم،دیگر معنا ندارد که رای مرا سبک بشماری،گر چه مصلحت آن بر تو پوشیده باشد.
مثل من و تو،چون خضر و موسی است.
خضر کارهایی می کرد که موسی مصلحت آنرا نمی دانست و در خشم می شد اما چون خضر او را آگاه می ساخت،آرام می گرفت،من هم خشم شما را بر انگیخته ام به این جهت که به مصالح کار من آشنا نیستید،اما همینقدر بدان که اگر با معاویه صلح نمی کردم،شیعه ای روی زمین بازنمی ماند .
------------------------
📗 علل الشرائع الشیخ صدوق (رحمه الله علیه)؛ جلد۱ ؛ صفحه۲۱۱