ای عشق جاوید

ای عشق جاوید
ای یگانه محبوب من
روزگار غریب و
 سردی شده است
برف همه جا باریده است
زمین از یخبندان
عاطفه در رنج است
گاهی هیچ رودی حتی
راه خودش را می رود
هیچ کوهی دوام نمی آورد
آسمان از همیشه به ما
نزدیک تر است
ولی تو که لبخند بزنی
واژگان سحر انگیز تو
مرا مفتون می کند
 چون یک مسکن همیشگی
چون یک تخدیر دائمی