مهربانی آدم ها

مهربانی آدم ها 
طعم خرمالوی رسیده ی آبان است🍅
شیرینی اش به جانت می نشیند 
و طعم گس تنهایی پاییز را 🍁
رقیق تر میکند..
وقتی قارقار کلاغ های سیاه🦅
از پنجره به سکوت اتاقت میریزد..
وقتی بی برگی درخت چنار وسط حیاط 🎋
انحنای لبخند هایت را آرام آرام می دزدد..
وقتی نت های باران بی وقفه ی نیمه شب 🌧
تو را به اجرای اشک های شور دعوت میکند..
باید یک نفر باشد ♥️
که دلهره ی سکوتت را
 هرس کند 
و سبد سبد حرف های رسیده 
از نگاهت بچیند👁👁
یک نفر که
طعم نارنجی مهربانی اش آبانت را
به خیرکند...