مهربانی آدم ها

مهربانی آدم ها 
طعم خرمالوی رسیده ی آبان است
شیرینی اش به جانت می نشیند 
و طعم گس تنهایی پاییز را 
رقیق تر میکند..
وقتی قارقار کلاغ های سیاه
از پنجره به سکوت اتاقت میریزد..
وقتی بی برگی درخت چنار وسط حیاط 
انحنای لبخند هایت را آرام آرام می دزدد..
وقتی نت های باران بی وقفه ی نیمه شب 
تو را به اجرای اشک های شور دعوت میکند..
باید یک نفر باشد 
که دلهره ی سکوتت را
 هرس کند 
و سبد سبد حرف های رسیده 
از نگاهت بچیند
یک نفر که
طعم نارنجی مهربانی اش آبانت را
به خیر کند...


#𝑺𝒆𝒕𝒂𝒓𝒆𝒉✯