شریکِ خلوتِ تنهاییم، دلم تنگ است

شریکِ خلوتِ تنهاییم، دلم تنگ است
برای گریه به جز شانه ی تو مأمن نیست
کدام پنجره را رو به روشنی بپرم؟
که از هوای خرابت،نمی خورد نفسم
جهانِ تازه ای از پر زدن مهیا کن
که انتقام خودم را بگیرم از قفسم