بسم رب الحیدر

***بسم رب الحیدر***
***الذی لا اله الا هو***

به خط سرخ ، از عشق مینویسم..
با اذنی از مقتدای عشق ، حیات العارفین، رندانه مینویسم..

هرچند گر دریا ها جوهر شوند و تمام طبیعت عالم و موجودات قلم،در نوشتن فضایل بوتراب کم می آورند...
کیستی تو؟!!
این علی کیست که عالم همه دیوانه ی اوست؟

کیستی تو که تمام دین فقط از تو دم زدن است؟
کیستی تو که طواف خانه ی رب العالمین،بی حب تو یعنی هیچ..

کیستی تو؟

تو همان هستی حقی که بگفتی پرنده را یارای پرواز بر بلندای من نیست..

تو همانی که بی حب تو بهشت نمی رود کسی...

جنون العاشقینی و عاشق ، چه مستانه ، با تو مهشور میشود.

حدیث معراج نشانگر عشق خدا به توست..
حدیثی نوشتند با خط نور
به دیواره ی مدح مولا علی
که گفتیم باهم من و کردگار
به وقت خدا حافظی یا علی

عده ای سخت ازین مدحیه ها بی زارند:-)
از غدیر و از علی بی زارند..
از کلام حق او بی زارند..

زاهدا من با تو گویم این سخن را...
مولای من دار و ندار عالم است..
تو چه داری زاهد؟!!!


***(میرزای بی تعلق)***
نوای مجنون