طولانیه ولی قشنگ....

طولانیه ولی قشنگ....
توقع خوب بودن در تمام لحظه ها را
از کسی نداشته باش..
توقع آرام بودن
و خوش رفتار بودن ..
حق اشتباه را به تمام آدم ها بده ..
حق بد رفتاری،
تندی ،
و عصبانیت!
حق اشتباهات کوچک ،
بزرگ و حتی جبران ناپذیر!

واقعیت اینگونه است
که رفتار آدم ها به مرور اتفاقاتی که برایشان می افتد تغییر میکند..
به مرور درد ها و سختی ها و رنج های کوچک و بزرگی که زندگی به ان ها تحمیل میکند..

مثلا تو نمیدانی دیروز برای من چگونه بود؟
پریروز ،
هفته پیش اصلا..
حس آدم ها ،
روی پیشانیشان حک نشده ..
حد تحملشان هم ..
شاید اتفاقی فرای تحمل،
برای من بیفتد
و تو حتی نفهمی فرای تحمل یعنی چه؟

آدم ها به همان اندازه که حق دارند دوستت داشته باشند ،
به همان اندازه هم اجازه دارند متنفر باشند ..
کاش در لحظه ی انفجار آدم ها از غم ،
از تمام سختی هایی که شاید به موجب قوی نبودن
و تحمل های کَمِشان میکشند،
آرام باشیم
و باور کنیم
که هیچ کدام از آدم های زمین
مجبور نیستند قوی و محکم و شکست ناپذیر باشند ..