دنیا

#دنیا
#امام_خمینی

تمام صفات وارستۀ انسانی در انقطاع کامل إلی #اللّه نهفته است.
مقامی که برای بندگان صالح خدا در نظر گرفته شده، تمام دنیا و ما فیها- با آن جلوه‌های ساختگی- در مقابل آن به قدر پشیزی ارزش ندارد.
این #دنیا با تمام زرق و برق ظاهریش ناچیزتر از آن است که قابل #محبت باشد.
این زندگی زودگذر بظاهر شیرین در مقابل #عذاب غیر متناهی چه ارزشی دارد؟
توجه به غیر #خدا انسان را به حجابهای ظلمانی و نورانی محجوب می‌نماید. کلیه امور دنیوی اگر موجب توجه انسان به دنیا و غفلت از خداوند متعال شود، باعث حجب ظلمانی می‌شود.
حزب اللّه باشید؛
(یعنی) از زرق و برق #زندگی و جلوه‌های ساختگی آن بپرهیزید.
روحانیی که خود را پیرو و #شیعۀ #علی_بن_ابی_طالب علیه السلام می‌داند، ممکن نیست به مشتهیات دنیا توجهی داشته باشد.
ریشۀ تمام اختلافاتی که فاقد هدف مشخص و مقدسی باشد به حب دنیا برمی‌گردد.
انبیای خدا برای این مبعوث شدند که آدم تربیت کنند؛ انسان بسازند؛ بشر را از زشتیها، پلیدیها، فسادها و رذایل اخلاقی دور سازند و با فضایل و آداب حسنه آشنا کنند.
اگر برای خدا قدم بردارید، خداوند متعال #مقلّب_القلوب است، دلها را به شما متوجه می‌سازد.
جز به خالق یکتا به احدی توجه نداشته باشید. #قلب انسان مانند آینه صاف و روشن است، و بر اثر توجه فوق العاده به دنیا و کثرت معاصی کدر می‌شود.
با آلودگی‌های روحی، رذایل اخلاقی، معاصی قلبیه و قالبیه چگونه می‌توان در محضر ربوبی حضور یافت و در مهمانسرای ربّ الارباب که «معدن العظمة» می‌باشد وارد شد؟

#سید_روح_الله_خمینی
جهاد اکبر، یا، مبارزه با نفس، صفحه 65