••صدایِ منو میشنوید از سوتُ کور ترین نقطه یه غمکده خاکستر

••صدایِ منو میشنوید از سوتُ کور ترین نقطه یه غمکده خاکستری، یِ خاکستریِ یک دست
،اینجا هیچ اکسیژنی‌نیست،تکرار میکنم، خطر خفگی بیشتر از حدِ هشدارِ
،فرکانسِ حسِ خوب دیگ موجود نیست، من گم شدمُ خاطره ها پخشن تو این اتاق
بِ جایِ رنگ و کاغذ دیواری ،بِ دیوارا همون خاطره هایِ گمشدرُ‌ پاشیدن، دیگِ بویِ رنگ نمیاد،
بویِ دلتنگی پیچیده،..
چیزی بِ نام نور با امید دارن زنده بِ گور میشن کفِ اتاق،
چراغا خاموشن، اینجا خیلی شبه..
شب داره میشینه تورگام دیگ نیست جزء ترسام سیاهیش
خاطره ها کم‌کم دارن میان بِ یادم،
خط‌خطیا دارن کنار هم میشن یِ یادآوریِ تلخ،تلخ تر از قهوه که میدونی یعنی چی؟
من باید قلبمو از سینم دربیارم تواین اتاقِ خاکستریُ دفنش کنم پیشِ امید
قلبی کِ یه خونست...
خونه ماهمه
ولی من میخام برا ماهم لالایی بخونم،باید چشماشو ببنده
میدونی چشماش خیلی خوشگلنا،
حالِ چپ سینمون وصلِ بهش،بِ چشاش
حالا ماه‌م منو پرت کردی تو این خونه خاکستری،آخه نگفتی قلبِ قد گنجشکم میگیره؟
ببین چقد دورم ازت دستم نمیرسه بهت،
فک کردی میری بیرون؟
از
دلم
از
سرم
چی فک کردی:)؟
نگفتی میخام سر بِ تن ستاره هایِ دورت نباشه؟
از دور نگات کردن میدونی بغض دارع؟
میدونی چقد نزاشتم آسمونِ چشام ببارن،میدونی نزاشتم یه قطره ام بیفته..
میدونی من دلم تنگه،دلم گیره،دلم شور میزنه‌..



mohy



هرموقع غم‌گین شدی خودمو بغل کن.