“دلـــَم گرفتــﮧ…از همــﮧ ی بــی تفآوتــی هآ…از همــﮧ فــَرآموشی هآ…از هَمﮧ بــی اعتمــآدی هآ…کــآش معلــمی بود و انشـ ـ ـــآیی مــی خوآســت…“روزگــآر خود رآ چگونــه مــی گــُذرآنید؟...