هر بار پرواز کردم. همراه نگاه تو. تا مرز جنوبی که مجبور ب

هر بار پرواز کردم. همراه نگاه تو. تا مرز جنوبی که مجبور بودم پنهانش کنم از چشم زخم های این و آن. حتی با هر سکوتت هم می شد پر کشید و دستی به آسمان زد. باور نمی کنی اگر برایت از آرزو هایم بگویم. آرزو هایی که امشب همراه این بالن می خواهم راهی آسمان کنم. به نظرت چقدر طول می کشد تا به دست خدا برسد؟ چقدر طول می کشد تا پرواز دوباره ی قلبم به سمت تو و آرامش ابدی اش در چشم هایت؟
امشب آرزوهایم را روانه آسمان سوت و کور شب می کنم و تا بالا ترین نقطه، چشم از آنها بر نمی دارم. بالن بالا و بالاتر می رود و حالا انگار زیر سایه آرزو های تحقق نیافته ام نفس می کشم. چه حال عجیبی دارم امشب. با چشم های خیره به آسمان و دلی که مدام دعا می خواند برای خنثی شدن نقشه ی بادهای مخالفی که نمی خواهند رویاهایم را لمس کنم. باور نمی کنی اگر برایت از حس و حالی که دارم بگویم. حس رها شدن و پرواز. حس امید و از همه مهم تر حس دوست داشتن و دوست داشته شدن. کاش همین امشب بالن آرزو هایم به دست خدا برسد...
#رادیوهفت