مادر

#مادر
“مادر” واژه عجیبی است .
کمتر کسی می تواند مدعی شود که توانسته این کلمه را به معنای واقعی بفهمد. در دنیای واقعیت هم نه تنها نمی توان از وجود نازنین مادر تمجید کرد بلکه از اسم و عنوان آن هم کاری محال است. شاید بتوان گفت که این مهم تنها از عهده عاشقی برآید که همچون مادر عشقی بی کلک دارد.
"مادر" کلمه ای است که در تمام فرهنگ ها از آن به تقدس و با احترام یاد می کنند .
در عمق روان و صخره های از انتها رسیده به وجود آدمی ، طنین این واژه قابل احساس کردن است. در تمام زبان های بشری این لغت حاوی بار عاطفی و روانی مثبت و سنگینی است.
به جرات می توان گفت که حتی در تیشه فرهاد و یا در برق نگاه لیلی که خرمن افکار مجنون را آتش می زند هم ، چنین هیبتی وجود نداشته است.
چه سعادتمندند کسانی که قدر این نعمت الهی را می دانند .
در زندگی روزمره مان هم نقش این واژه و چیزی که بدان اطلاق می شود ، به هیچ وجه قابل چشم پوشی نیست. “مادر” گفتن بی آنکه آدم حواسش باشد حسی عجیب را به آدم منتقل می کند . حسی مملو از آرامش و شیرینی و شادی .
حسی که با هیچ چیز دیگری نمی توان جایگزینش کرد و یا حتی قابل مقایسه نیست. وقتی به صورت مهربان مادرم نگاه می کنم تمام دغدغه ها و مشکلات مسخره ی زندگی برایم پوچ و قابل تحمل می شوند . نه ، اغراق نمی کنم اگر بگویم که خیلی از روزهای تلخ را با در آغوش کشیدن مادرم و بوسیدن دستانش پشت سر گذاشته ام. می گویند که بهشت زیر پای مادران است . از شنیدن این جمله تا فهمیدن و درک کردنش راه بسیار است. می توانم اقرار کنم که این جمله را تجربه کرده ام.
پیشاپیش روز زن  بر همه مادران دنیا خاصه مادران ایران زمین مبارک.
” دوستت دارم مادرم “

#مادر
#روز_مادر
#روز_مادر_مبارک