نفس کشیدن از جایی سخت میشه که نخوای با سرنوشتت کنار بیا

نفس کشیدن از جایی سخت می‌شه، که نخوای با سرنوشتت کنار بیای. اونجاست که می‌فهمی جنگیدن با تقدیر، آدم رو افسرده می‌‌کنه.
یه روزی که خیلی هم دور نیست، می‌شینی زندگیت رو جمع و تفریق می‌کنی و می‌بینی، یه عالمه آرزو روی دستت مونده. با یه دنیا حرف که توی این سالها، دونه‌دونه توی خودت ریختی.
ظلم یعنی، «تقدیرِ»آدمایی که سهم هم نبودن، اما خیلی اتفاقی به هم برخوردن، تا با یه دنیا حسرت اسم همدیگه رو به گور ببرن.

#پویا_جمشیدی