ای بابا خودتان را گول نزنید که

ای بابا ! خودِتان را گول نزنید که
"آی دوستم داشت اما نشد و چنین است و چنان..."
خیالت راحت ماندنی به هر جان کندنی میماند،
اما رفتنی، کلمه را حتی بهانه ای میکند برای رفتن.

نه دوستت دارم های دمِ رفتن را جدی بگیر،
و نه اعلام حضورهای گاهی به گاه اش را.

ماندنی اگر باشد،
صادقانه اگر باشد،
عاشق اگر باشد،
به زمان و زمین چنگ می اندازد برای بودنَت،

نه اینکه صرفاً به حضورِ کمرنگ ات قناعت کند
نه اینکه دوست معمولی اش باشی که مثلاً هوایت را داشته باشد
و نه اینکه هرزگاهی احوالی از تو بگیرد که یعنی
"آی فلانی جان؟ بنده هنوز هم حواسم پِیِ مهتابِ گیسوانِ توست!"

نه عزیز، اینطور نیست،
رفتنی میرود به بهای جان کندنت و حتی لحظه ای غمِ دوری ات به دلِ سنگ و سخت اش نمینشیند.
ماندنی جان میکند تا بماند و برایت آقایی کند، تا تو دلَت آرام بگیرد در امنِ بازوانش
ماندنی میماند حتی
به بهای جان کندن اش...