چگونه عظمت خورشید را

چگونه عظمت خورشید را ،
بر نابینایی شرح دهم ؛
که نهایت آمالش ،
دیدن ذره ای ،
پسِ پرده ی چشم هایی ، زنجیره شده ، در یک عمر تاریکی است؟

پی نوشت :
وقتی با دیده مادی به جهان نظر کنیم ،

و نهایت آرزویمان داشتن : شغلی عالی ، همسری بینظیر ، فرزندی شاسیته ، خانه ای مجلل ، ماشینی لوکس ، سفرهای رویایی و ... باشد ،

جسم مان سیر می گردد و در نعمت غرق می گردد اما روحمان_ ارزنده ترین ، و والاترین بخش وجودیمان _ تشنه تر از هر لحظه ی و مژمرده تر از پیش خواهد بود .

روح والای انسانی چیزی فراتر از جهان پست و مادی این چنینی می طلبد .چیزی ورای تصور محدود بشری ، چیزی جاودانه .

اوج این شکوفایی و کمالِ روح انسانی محقق نخواهد شد مگر در زمان ظهور .

در این برهه ، برای نخستین بار پس از خلقت ، بشر به دانشی ورای وجودیت خاکی اش دست می یابد .

دانشی با منبعی جوشان که روح آدمی را لحظه به لحظه غنی تر میسازد و به بزرگ ترین آرامش دهنده اش _خداوند_ پیوند می زند.

برای چشیدن طعم این احساس ، کافیست بارقه ای از شعاعِ معرفت امام بر قلبی بتابد ؛

آنگاه است که به دنیا با تمام لذایذ محو کننده اش پشت پا بزند ؛
و بال های روحش را برای سیر در ملکوت بگشاید و به سمت نور حقیقی اوج بگیرد .

پروازی که یقیناً بهترین سیراب کننده ی روح اوست.
#امام_معصوم #امام_زمان #ظهور #دوران_ظهور #نور_حقیقی #نور_ایمان #مطالب_مذهبی