ای آسمان ِغُصّه ی تو بی کران حسن

ای آسمان ِغُصّه ی تو بی کران حسن
تو یک ستاره و غم تو کهکشان حسن
چون صبر تو که حد نهایت نداشته ست
اشکت برای کوچه شده جاودان حسن
آن ضربه ای که مادر ما را ز ما گرفت
عمری نموده است تو را نیمه جان حسن
گردیده متن روضه ی پنهانی ات، غم ِ
یاسی که در مقابل تو شد خزان حسن
مِهر رباب قسمت تنهایی ام شد و
شد همدم تو همسر نامهربان حسن
تیر از تنت کشیده ام ودرد می کشم
گشتم کنار قبر تو قامت کمان حسن
ای کاش درکنار تو من خاک می شدم
دیگر نمانده بهر حیاتم توان حسن
در لحظه ای که وارث انگشترت شدم
شد ناله های روی لبت،ساربان حسن