دیدمش..درست مثل قبل بود..همونقدر صمیمی،همونقدر دوست داشتن

دیدمش..درست مثل قبل بود..همونقدر صمیمی،همونقدر دوست داشتنی..
زل زدیم بهم..
اما رومونو برگردوندیم...
که به هم ثابت کنیم مهم نیستیم دیگه برای هم..
باهرقدم که ازهم جدا شدیم ازخودم میپرسیدم
یعنی هیچوقت،بعد رفتنش بهم فکر نکرد؟
چجوری اصلا تونست،اون همه خاطره رو فراموش کنه..
یعنی اونم،باهرقدمش،یادمن میفتاد؟توی کله اش؟
هنوز خیلی سوال توی سَرمَه..
بعضی از رابطه ها هرچی زمان بگذره درستشون نمیکنه،فقط چراهای بیشتری یادت میاره..
چرانشد؟ چرا اینجوری؟ چرا من؟ چرا اون ؟ چرا....؟؟
یه وقتایی،دیدن کسی که یه روزی باهاش خاطره داشتی بنظرم اونقدرام بد نیس..
تازه یادت میفته چقدر دوسش داری..
میفهمی چجوری هزار بار مردی و زنده ای..
میفهمی واقعا دل ب دل راه داره..
"دیدمت!!
مثل گذشته ها،هنوز همون آدم کله شق ومغروربودی
ولی چشمات غریبه بود..
دوری توانایی اینوداره عزیزترین فرد زندگیتو،
یه جوری غریبه کنه باهات، که فکر کنی همه ی اون روزای دوتایی
فقط یه خواب بوده..
همونقدر کوتاه ..همونقدر دور..
دیدمت..
اما
میخواستم هزاربار، این سوالی که
بندبند وجودمو،اسیرکرده ازت بپرسم
"چراتویی که قرارنبود بمونی
اومدی اصلا!؟