همه ی ما آدما اینجا فقط مسافریم/

همه ی ما آدما اینجا فقط مسافریم/
میدونی من و تو هم یه روز ازاین کوچه میریم/
روزی که نه خیلی دوره،روزی که نه خیلی نزدیک/
شایدم یه صبح روشن،شایدم یه شب تاریک/
بی خبر میگن که حالا وقت راهی شدنه/
حالا لحظه ی وداعه،وقت تلخ رفتنه/
چی داری تو کوله بارت واسه این راه دراز؟/
خوش به حال اونکه قلبش پره از راز و نیاز/
نکنه بخوای بری اما، دلی رو ُبشکنی/
یا که یادت بره رفتن و به فکر موندنی/
حالا تا فرصتی مونده دلا ، رو به دست بیار/
توی شوره زار ،قلبت گل عاشقی بکار/
میدونی خدا بزرگه عاشقا روُ دوست داره/
میدونی که عاشقی خدا رُو یادت میاره/
خیلی وقته دل تنگ من به فکر رفتنه/
میدونی دلم اسیره،توی زندون تنه/
میرم اما عاشقونه من خدا رُو دوست دارم/
دلای به رنگ غربت آشنا روُ دوست دارم