تو را ، آرام و تبدار می بوسم تا شعر سپیدم را باطنینِ نفس هایم مدالِ گردنت کنم چشم باز کن و مرا به آغوشت فرا بخوان بگذار صبحم مالامال از هوای آغوشت شود
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.