همیشه برای آدمهای غمگین چای ریختهام و این نهایت تلاش من

همیشه برای آدم‌های غمگین چای ریخته‌ام و این نهایت تلاش من برای آرام کردن‌شان بوده....

نهایت تلاشم برای اینکه زمستانِ کسی را بهار کنم....
گاهی حجم دردها بیش از ظرف تحمل آدم‌هاست و آدم‌ها حق دارند غمگین باشند...

دردهایی هست که نمی‌توان از آن‌ها حرف زد، و رنج‌هایی هست که نمی‌توان آن‌ها را شرح داد..‌‌

چیزی نپرس،
فقط سستیِ شانه‌های سنگینم را ببین، سرت را به نشانه‌ی همدردی تکان بده و در آغوشم بگیر....

که همین شانه‌های امن تو برای من کافی‌ست....
هوا سرد است
برایم چای می‌ریزی؟
#مهران_فرهادی