چقدر زندی شیرین میشد

چقدر زندڪَی شیرین می‌شد
اڪَر این چرخ ڪَردون فلڪ ،
در وراے تقدیر بہ ساز من و تو می‌چرخید ،
ڪاش این تویی کہ در منی تنها یڪ رویا نبود کہ اڪَر بہ واقعیت می‌پیوست آسمان و زمین بہ عشقمان غبطہ می‌خوردند

آن‌چنان در منی
کہ در تو نفس می‌ڪشم
آن‌چنان در منی کہ من توام
و تو من