از وقتی که رفتی،

از وقتی که رفتی،
تو عکسات قشنگ تر شدی
قشنگ تر میخندی،قشنگ تر بهم نگاه میکنی..
اصلا انگار یه جور دیگه شدی!
نه اینکه من هر روز به عکسات نگاه کنم و حالا توهم زده باشم
یا مثلا خودمو تو همون عکس ببینم و باورم نشه این منم که یه روزی کنارت بودم!
یا وقتی به خودم نگاه میکنم و میرم جلو آینه یه بغضی تو گلوم بشینه که آره،
منم تغییر کردم..
انگار چشمام گود افتاده
موهام دیگه اونجوری که میخوام مرتب نیست
یا دیگه خبری از اون برق تو چشمام نیست
یا مثل اون روزا وقتی که جلو آینه وایمیستادم و خودم رو مرتب میکردم و به تو فکر میکردم،خندم میگرفت حالا دیگه اون خنده رو لبام نیست..
نه،اصلا!
اصلا فکرم سمت خودم نمیره که من زشت تر شدم،بی اعصاب تر شدم،بهونه گیرتر شدم یا دلتنگ تر
همش تویی،همش تو که انگار داره بیشتر تغییر میکنه
زیباتر میشه،دلبر تر میشه و خواستنی تر
همین عکس آخرت رو که نگاه میکنم
خیلی خوب میخندی اصلا باورم نمیشه که اینجوری،انقد دوست داشتنی بهم نگاه میکنی
یادت میاد درست همینجا بود که بهم گفتی میشه نری؟!