همیشه فکر می کردم آدم

همیشه فکر می کردم آدم
تنها چیزی را که باید برای روز مبادا
پس انداز کند پول است...
یادمان داده بودند همیشه یک روز
مبادایی هست که هیچکس از زمان
آمدنش خبر ندارد...
توصیه می کردند تا می توانیم
برای مبادای نیامده ذخیره کنیم
تا چرخ زندگیمان لنگ نشود...
اما به نظرم برای روز مبادا
خیلی چیزهای دیگر هم هستند
که نیازمان می شود...
مثلا کمی حال خوش..
کمی امید..لبخند..شعر ،
چند حلقه فیلم یا چند جلد کتاب
که با دوباره دیدن وخواندنش
حالمان خوب شود...
اما مهم ترین چیز دوست داشتن است..
باید بلد بشویم همه یِ
دوستت دارم ها را خرج دیگران نکنیم..
توی دوست داشتن گاه گاهی
خساست کنیم تا دست و بالمان
خیلی خالی نشود..
تا اگر زمانی فهمیدیم کسی را
بیشتر از لیاقتش دوست داشته ایم ،
از نظر احساسی ورشکسته نشویم...
کاری کنیم که ته بغچه دلمان قدری
دوستت دارم برای خودمان بماند
تا وقتی دلمان گرفت، برویم برداریم
و کنار یک استکان چای،
صرف خودمان کنیم ...