کاش به ما یاد نداده بودند مرد که گریه نمیکند.

کاش به ما یاد نداده بودند مرد که گریه نمیکند.
کاش ما مردها هم میتوانستیم خیلی راحت یک دل سیر گریه کنیم اصلا داغ گریه کردن روی دل خیلی هایمان مانده. هر وقت که دلمان میگیرد راه میرویم ، سیگار میکشیم ، اصلا بدوبیراه میگوییم و زمین و زمان را به هم میدوزیم چون گریه کردن را بلد نیستیم ، چون میگوییم بد است که اشکمان را ببینند.ما مردها گلو دردهایمان بیشتر است از بس بغضمان را قورت میدهیم . ما مردها بیشتر دق میکنیم، از مرده شورها بپرسید.
هر وقت عزیزی را بدرقه میکنیم شاید این تنها ما مردها هستیم که هیچ خاطره ای برایمان نمیماند نگاه نمیکنیم حواسمان را پرت میکنیم چون نمیخواهیم خیسی چشمهایمان را کسی ببیند . وقتی ترکمان میکنند زورمان فقط به خودمان میرسد ، میشویم قاتل بسته های سیگار ، یادمان میرود ریش هایمان را کوتاه کنیم . اصلا خودمان را یادمان میرود .
کجا مردی را میتوانی پیدا کنی که لااقل یکبار در عمرش این حرف را نزده باشد ؛ " چیزی نیست فکر کنم خاک توی چشمم رفته".
ما مردها زمخت نیستیم ،
فقط یادمان ندادند...