قبل از اینکه بخوای

قبل از اینکه بخوای
من و زندگیم و قضاوت کنی
کفش هایی که من پوشیدمو بپوش
و تو راهی که من قدم زدم، قدم بزن !

از خیابون و کوه و دشت هایی
که من گذر کردم گذر کن !
اشک هایی رو بریز که من ریختم ..
دردها و خوشی هایی رو تجربه کن
که من کردم ...
سالهایی رو بگذرون که من گذروندم ..
روی سنگهایی بلغز که مم لغزیدم ..
دوباره و دوباره بلند شو و
توی همون راه سخت قدم بزن
همونطوری که من انجامش دادم ..
وقتی که تموم این کارارو کردی
حالا میتونی قضاوتم کنی ...!