و کاش ندانی

و کاش ندانی

تمام این سال ها

مرگبارترین فصل‌ها پاییز بوده است

که بعد از تو

رو به جاده ی شمال که میروم

نه عطرِ دریا سرشار ترم می‌‌کند

نه بوییدن ساقه‌های برنج عاشق ترم

نه اندوهِ پر ابهتِ سبز جنگل ، شاعر ترم

و کاش هرگز ندانی

مشقتِ شب‌های بی‌ تو را مانوس شدن

مرگی ‌ست هزار باره

محو شدنی غم انگیز

آرام آرام

بی‌ امان

و هزار باره …